Steven Pique

Steven Pique werkte 26 jaar lang aan het elektriciteitsnetwerk in Suriname. In Nederland begint hij als schoonmaker, stapt over naar de gemeentereiniging en groeit door naar het Facilitair Bureau. ‘Ik ben verliefd op iedereen hier en wil niet meer weg.’ Er is meer liefde. Voor Ajax, zijn vrouw en… het truckdock.

In 2013 verhuist Steven met zijn gezin van Suriname naar Amsterdam. De reden? Zijn jongste dochter Shiah. Vanwege een stofwisselingsziekte belandt ze in een rolstoel. ‘Hier zijn de ontwikkelingen in de gezondheidszorg jaren vooruit.’ zegt Steven: ‘Dat ze nog bij ons is, is een wonder. Praten kan Shiah niet, maar ze begrijpt alles. Ze is gek op d’r IPad, K3 en de Voice kids.’ Steven en zijn vrouw zijn ambassadeurs van Metakids, om (aanstaande) ouders te attenderen op het belang van de hielprik bij baby’s.

Vroege vogel

Elke ochtend staat Steven om 5 uur op. Complete stilte in huis. ‘Dan geniet ik even van een momentje voor mezelf.’ Voor zijn dochter bakt hij speciaal brood. Ze moet zich houden aan een streng dieet. ‘Maar op vrijdag zie ik alles door de vingers. Dan gaat het verstand op 0 en de frituur op 180. Dan mag ze ook patat.’ 5 keer per week gaat Shiah naar de dagopvang. Als hij haar heeft wakker gekust, springt ‘ie om 7 uur op de fiets. Half 8 begint zijn dienst op het stadhuis.

Liefdesbrieven voor de burgemeester

Van half 8 tot 11 uur is het een drukte van jewelste in de ‘truckdock‘, Steve’s favoriete plek van het stadhuis. De boel is er altijd netjes aangeveegd wanneer hij de man van dienst is. ‘PostNL, DHL, Pantar, de fruitleverancier, ze komen er hun vracht afgeven. Ik zorg ervoor dat alle goederen op de juiste plek belanden, van boodschappen voor het bedrijfsrestaurant tot liefdesbrieven voor de burgemeester nadat bekend werd dat ze gescheiden was.’

Ajax

‘Ik was al fan in Suriname. Vooral van Cruyff natuurlijk. Ik keek zoveel mogelijk, maar tv-kijken was er duur. Ik houd van Ajax. Het is mijn team. Sinds ik in Nederland ben heb ik een seizoenskaart. Ik ben een die hard fan, elke thuiswedstrijd ben ik in de Johan Cruyff Arena. Sommige Ajax-fans dachten een tijdje dat ik Traoré was (een oud-speler van Ajax, red.), ik liet ze in die waan.’

‘Als je trouwt is dat voor altijd’

‘Op het moment dat je zegt ‘ja, dat beloof ik.’ Dan ga je ervoor. Strubbelingen zijn er altijd in een relatie. Maar: spreek ze uit. Ik ben het werkpaard, mijn vrouw is de financieel directeur. Ze heeft mijn pinpas maar ook de code van mijn telefoon. Vertrouwen is de basis.' Steven is al 29 jaar getrouwd. 'We zijn een team en verdelen de zorgtaken. Als je mantelzorger bent, zoals ik, is de gemeente Amsterdam een fijne plek. Ik heb lieve collega’s. Als mijn vrouw er niet is mag ik een uurtje eerder naar huis om mijn dochter op te vangen. Collega’s doneren vrije uren als je ze zelf te kort komt!'

‘In Amsterdam ben je vrij’

‘Amsterdam is een drukke stad, maar in Amsterdam ben je vrij. Iets té vrij naar mijn mening. Met die jointjes en zo. In Suriname moet je altijd over je schouder kijken, berovingen en inbraken zijn aan de orde van de dag. Je ramen beveilig je standaard met tralies. Hier kun je gaan en staan waar je wilt.’

Meer lezen?

Metakids - Shiah - het verhaal van Shiah

Collega's helpen collega's die mantelzorgen

In 2015 is het initiatief Gideonsuren gestart. Gideonsuren zijn verlofuren die je als collegiaal gebaar kunt doneren aan een collega die mantelzorger is. Als mantelzorger kun je jaarlijks maximaal 20 uur opnemen. Het inititiatief is gestart door de Gideonsbende: dit woord wordt gebruikt als aanduiding voor een kleine groep strijdbare personen, die meestal als voorhoede van een grotere groep optreedt; in dit geval collega’s met mantelzorgtaken.